Συνέντευξη τον Οκτώβριο 2010
ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΙΤΕΟΥ…
Η ιστοσελίδα μας, εκφράζοντας την μεγάλη της θλίψη για τον θάνατο ενός ανθρώπου που αφήνει ανεξίτηλη την σφραγίδα του ( ιδιαίτερά στην Αγία Μαρίνα ), αναδημοσιεύει εις μνήμη του την συνέντευξη που μας παραχώρησε το 2010, σχετικά με ένα από τους πολλούς τομείς που έντονα δραστηριοποιείτο. Το κυνήγι.
Αυτό που πραγματικά συγκινεί ιδιαίτερα είναι η τελευταία απάντηση του στην συνέντευξη, δείγμα της τεράστιας αγάπης του για το σκλαβωμένο μας χωριό…
Αιωνία σου η μνήμη Μιχάλη… Έντονη θα παραμένει η θύμηση σου, όσο έντονο ήταν το πέρασμα σου από την πρόσκαιρη αυτή ζωή…
Γιαννάκης Λακκοτρύπης
20/06/2019
Συνέντευξη τον Οκτώβριο 2010
Η συνέντευξη αφιερώνεται στη δραστηριότητα των ημερών, με την ευκαιρία της έναρξης της Κυνηγετικής περιόδου 2010-2011.
Η Αγία Μαρίνα φημίζεται αλλά και αναγνωρίζεται για το ψηλό επίπεδο κυνηγών που διαθέτει. Με έναν από αυτούς θα συνομιλήσουμε σήμερα.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΙΤΕΟΣ:
ΕΡ. Από ποια ηλικία ασχολήθηκες με το Κυνήγι και γιατί το αγάπησες τόσο πολύ.
Πού και πότε πρωτοκυνήγησες και ποια τα πρότυπα ή οι δάσκαλοι σου.
ΑΠ. Ασχολήθηκα με το κυνήγι από 14 χρονών. Τις τρεις πρώτες εξορμήσεις σαν ``βουρκάτορας`` ενώ την τέταρτη (το απόγευμα ) πήρα το όπλο του πατέρα μου και τόλμησα να κυνηγήσω μέσα από αισθήματα φόβου και άγχους. Στους λατρευτούς τόπους μας λοιπόν της Αγίας Μαρίνας πρωτοκυνήγησα. Από τότε ένιωσα πως αγαπώ πολύ το κυνήγι το οποίο πιστεύω πως όπως και σε άλλους τομείς, πρέπει να είναι στο αίμα κάποιου για να το ακολουθήσει. Αξίζει να αναφέρω πως σε ηλικία μόλις 10 χρονών και συνοδεύοντας το κοπάδι του πατέρα μου, έπιασα λαγό ζωντανό στην κούτση του. Για μένα δεν υπήρξαν πρότυπα ή δάσκαλοι, απλά γιατί δεν είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω αρκετά κάποιον καταξιωμένο κυνηγό για να διδαχτώ. Μόνος μου διδάχτηκα και μόνος μου έβγαλα από τις πρώτες μου εμπειρίες τα συμπεράσματα, πώς μπορεί κάποιος να γίνει καλός κυνηγός. Χαρακτηριστικά να αναφέρω πως το πρώτο περδίκι που συνάντησα δεν το πυροβόλησα γιατί θεώρησα πως ήταν μακριά. Τα επόμενα δύο δεν τα πέτυχα γιατί βιάστηκα. Αυτή ήταν η μεγάλη απειρία. Τα πρώτα λοιπόν διδάγματα ήταν πώς κύρια συστατικά του κυνηγιού πρέπει να είναι η υπομονή και το σημάδι. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα από 14 μόλις χρονών και με απολογισμό 2 περδίκια την πρώτη μου φορά ( δειλινό μόνο ). Ακολούθησε η μεγάλη και πλούσια κυνηγετική μου σταδιοδρομία.
ΕΡ. Τι είναι αυτό που μένει βαθειά χαραγμένο στη μνήμη σου, από τις εμπειρίες σου στη Αγία Μαρίνα.
ΑΠ. Στο κυνήγι γνώρισα πάρα πολλές χαρές γιατί είχα πράγματι μεγάλες επιτυχίες και παρά το νεαρό της ηλικίας μου, θεωρούμουν από τους καλούς κυνηγούς της Αγάς Μαρίνας. Μια από τις πιο σημαντικές επιτυχίες μου στο χωριό μας, ήταν όταν ήμουν 15 χρονών, μαθητής τότε της Αγγλικής σχολής. Την χρονιά εκείνη ( 1963 ) το θήραμα ήταν πολύ λίγο, γιατί είχε εξολοθρευτεί από άλλα άγρια πτηνά. Την πρώτη μέρα του κυνηγιού είχα καταφέρει να πιάσω 5 περδίκια και 4 λαγούς.!!! Αυτή μου η επιτυχία έπαιρνε πολύ μεγάλες διαστάσεις λαμβάνοντας υπόψη πώς ο πρωτοκυνηγός της εποχής ( Βραχίμης Χατζηχάννας ) είχε πάρει 6 περδίκια. Αυτό μένει βαθειά χαραγμένο μέσα μου, αν , επαναλαμβάνω, λάβουμε υπόψη το νεαρό της ηλικίας μου. Μαζί μου τότε σαν συνοδοί ήταν οι Αντώνης Λακκοτρύπης και Ηλιας Μιχαήλ ( Φουλής ).
ΕΡ. Δίκαια ονομάζεσαι κορυφαίος Λαγοκυνηγός. Υπάρχει ειδική τεχνική για το κυνήγι του λαγού, ή είναι θέμα ταλέντου ανίχνευσης.
ΑΠ. Καταρχήν ευχαριστώ που με κατατάσσετε στους κορυφαίους Λαγοκυνηγούς. Αυτό το λέτε σίγουρα εκ των αποτελεσμάτων που είχα ( και εύχομαι να έχω ) στον τομέα αυτό. Να μου επιτρέψετε όμως να διαφωνήσω όσον αφορά το Λαγοκυνηγός, γιατί για μένα ο καλός κυνηγός είναι αυτός που κυνηγά εξίσου καλά τόσο λαγούς όσο και περδίκια. Αυτό λέει και η λέξη η οποία προέρχεται από το κύον και άγω ( σκύλος και οδηγώ ). Ως εκ τούτου θα ήθελα να αναφέρω πώς δεν υστερούσα καθόλου στο κυνήγι της πέρδικας. Εάν όμως κάποιος μου έβαζε το δίλλημα τι θα προτιμούσα, ασφαλώς θα επέλεγα τον λαγό, το κυνήγι του οποίου θεωρώ πολύ πιο δύσκολο. Είναι για μένα πρόκληση γιατί σίγουρα χρειάζονται πολλές ικανότητες, ιδιαίτερα για τον εντοπισμό του. Κυνηγάς ένα άγριο και έξυπνο ζώο, στο δικό του περιβάλλον. Κυνηγάς τον χώρο του, την σκέψη του, την διαφυγή του κ.λ.π.
Η τεχνική για το κυνήγι του λαγού βασίζετε στην επιμονή, υπομονή, στην πίστη ανεύρεσης του και στο αετίσιο μάτι του κυνηγού.
ΕΡ. Ποιους θεωρείς Κορυφαίους Μαρινιώτες Κυνηγούς ( είτε λαγού είτε πέρδικας )
και γιατί ;
ΑΠ. Αναφορές παλαιοτέρων, κατατάσσουν σαν κορυφαίους κυνηγούς τους μακαρίτες Σιάηλο, Χαννή και Ζιππουρή . Εγώ όμως θα σχολιάσω τους κυνηγούς που έζησα και κυνήγησα μαζί τους στην Αγία Μαρίνα και αλλού. Θεωρώ ως καλύτερο κυνηγό τής Αγίας Μαρίνας ( ίσως και παγκύπρια ) και μάλιστα με διαφορά, τον Βραχίμη Χατζηχάννα. Έχει γράψει ιστορία στον τομέα αυτό. Τον είδα πολλές φορές να χτυπά ντουπλέ και τον θαύμαζα για την άριστη σκόπευση του. Αυτό το χάρισμα μετέφερε και στα παιδιά και εγγόνια του. Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να μακαρίσω τον γιο του Γιώργο και να πω πώς θα είναι αισθητή η απουσία του. Θα είναι όμως στην παρέα μας τα παιδιά του αν αυτό είναι παρήγορο.
ΕΡ. Τι θα συμβούλευες ένα νεαρό άπειρο κυνηγό.
ΑΠ. Όπως έχω ήδη αναφέρει χρειάζεται υπομονή, επιμονή, ψυχραιμία και να πιστεύει πως θα πετύχει τον στόχο. Πρωτίστως όμως θα συμβούλευα να είναι σωστός αθλητής, να αγαπά και να σέβεται τον συναθλητή του και να είναι συνεργάσιμος μαζί του. Μεγάλο θέμα είναι η ασφάλεια στο κυνήγι, γι` αυτό δεν πρέπει ποτέ να πυροβολεί εάν δεν είναι απολύτως σίγουρος πως η βολή του δεν θα έθετε σε κίνδυνο ανθρώπινη ζωή.
ΕΡ. Ποια είναι η Κυνηγετική επιθυμία σου.
ΑΠ….. Κάποιο δειλινό, επιστρέφοντας από το κυνήγι στους αξέχαστους κυνηγότοπους της Αγίας Μαρίνας, να διασχίσω το χωριό περνώντας από τον Ανεμόμυλο, να περάσω από το καφενείο του Μαρίνου και του Τσιακκαριά και να καθίσω στο καφενείο της Βασιλούς, φορτωμένος λαγούς και περδίκια και με το όπλο μου στον ώμο…. Με αυτό το όνειρο τελειώνω τα ερωτήματα σας, ευχαριστώντας θερμά την ιστοσελίδα της Αγιας Μαρίνας, για την ευκαιρία αυτή που μου έδωσε και να σας συγχαρώ για την πολύτιμη προσφορά σας προς όλους μας.
Καλό και ασφαλές κυνήγι εύχομαι σε όλους τους Μαρινιώτες κυνηγούς.
Την συνέντευξη πήρε ο Γιαννάκης Λακκοτρύπης στις 27/10/2010.