Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ !
Γλυκοχάραζε η 14η Αυγούστου του 1974….
Παρά την γλυκύτητα της αυγής, ένα μυστηριώδη ανατριχιαστικό και κακό προαίσθημα πλανιόταν στις ψυχές των κατοίκων της Αγίας Μαρίνας…
Μια ανήσυχη ηρεμία επικρατούσε, που συνοδευόταν από κινήσεις αμήχανες και νευρικές, θυμίζοντας πανικόβλητο πέταγμα πουλιών που προαισθάνονται το ξέσπασμα επικίνδυνης καταιγίδας…
Το κλασσικό εκείνο όμορφο ζεστό καλοκαιρινό ξημέρωμα, έκανε το ένστικτο των Μαρινιωτών να νιώθει μια αόρατη απειλή …ένα περίεργο άγνωστο φόβο …μια ανεξήγητη ανασφάλεια…
Κι όλα αυτά, έκαναν το συγκεκριμένο εκείνο πρωινό, πιο περίεργο από περίεργο, αφού ο τρόμος, ο φόβος και η δειλία δεν ήταν ποτέ στη φύση των Μαρινιωτών, που πάντα χαρακτηρίζονταν για την τόλμη, την λιονταρίσια καρδιά και παλικαριά τους….
Ξημερώματα της 14ης Αυγούστου του 1974…Παραμονή μιας μεγάλης Χριστιανικής γιορτής… Της Παναγίας… Κι όμως …Ήταν ένα πρωινό θλιβερά αλησμόνητο. Ένα πρωινό οδυνηρά καθοριστικό. Ένα πρωινό που δραματικά έμελλε να ήταν και το τελευταίο...
14 Αυγούστου του 1974...
Άνοιξαν οι καφενέδες…Οι πρώτοι θαμώνες, άνθρωποι ψημένοι της βιοπάλης, εμφανίστηκαν για τον πρωινό καφέ τους… Η καλοκαιρινή ομίχλη, που πρόσφερε μια ανεπανάληπτη πρωινή δροσιά, διέλυε… Κάποια γαυγίσματα σκυλιών, τα λαλήματα των πετεινών, τα κυκλικά πετάγματα των περιστεριών, ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά, πως άλλη μια μέρα στην Αγία Μαρίνα ξεκινούσε…
Βοσκοί οι πρώτοι που αμέριμνα κινήθηκαν, κατευθυνόμενοι στις μάντρες, όπου αφού θα άρμεγαν τα αιγοπρόβατα, θα τα έβγαζαν στους κάμπους για βοσκή...
Ακολούθησαν μερικοί φορτηγατζήδες…Κύρια ασχολία τους το καλοκαίρι, το φόρτωμα άχυρου και πώληση του, στα ορεινά χωριά του Τροόδους…
Συνάντηση στους καφενέδες ή στους δρόμους, με δεδομένη την ανταλλαγή της εγκάρδιας καλημέρας… Οι περισσότεροι Μαρινιώτες ήταν ακόμη στα σπίτια τους, σε στάδιο ετοιμασίας για αναχώρηση για τις δουλειές τους …Οι νεότεροι και τα παιδιά κοιμόντουσαν αγγελικά στα κρεβάτια τους…
Το ρολόι έδειχνε περίπου 5.45 την αυγή ….Και τότε…
Το ανατριχιαστικό και κακό προαίσθημα, δυστυχώς επιβεβαιωνόταν…
Το γεμάτο από αόρατη απειλή, άγνωστο φόβο και ανεξήγητη ανασφάλεια ένστικτο των Μαρινιωτών, δυστυχώς δεν τους διέψευδε…
Έγινε ορατή πλέον η αόρατη απειλή… Έγινε γνωστός ο άγνωστος φόβος …Η ανεξήγητη ανασφάλεια γινόταν άμεσος θανατηφόρος κίνδυνος…
Η Αγία Μαρίνα, βομβαρδιζόταν αδιάκριτα και ανελέητα…
Ο εκκωφαντικός θόρυβος από το συνεχόμενο πέρασμα των βομβαρδιστικών, οι βόμβες, οι οβίδες και τα μυδράλια, μετέτρεπαν την Αγία Μαρίνα της χαράς, του γέλιου και του τραγουδιού, σε χωριό αγωνίας, οδύνης, κλαμάτων και ουρλιαχτών…
Τις χρυσές ηλιαχτίδες της αυγής που χάιδευαν στοργικά την Αγία Μαρίνα, αντικατέστησαν οι πύρινες φλόγες των φλεγομένων βλημάτων, που έπλητταν χωρίς έλεος, το γεμάτο από άμαχους και γυναικόπαιδα Μαρωνίτικο χωριό…
Η ανυπεράσπιστη Αγία Μαρίνα, γαζωνόταν από άκρη σε άκρη, από τα εγκληματικά πυρά των πολεμικών αεροπλάνων του εισβολέα…
Οι κραυγές απόγνωσης των μανάδων που έτρεμαν για την ζωή των παιδιών τους, χάνονταν κάτω από τον αποκρουστικό και δαιμονισμένο ήχο των εχθρικών μαχητικών αεροπλάνων…Μερικοί άνθρωποι που ήταν στον δρόμο, έτρεχαν πανικόβλητοι να βρουν κάτι πρόχειρο να προστατευτούν… Τα παιδιά ξύπνησαν έντρομα και με υστερικό κλάμα φόβου, γίνονταν κουβάρι στις γωνιές των σπιτιών τους, ή έβρισκαν ``καταφύγιο`` στις αγκαλιές των μανάδων τους… Τα σπίτια εσείοντο συθέμελα σαν να αντιμετώπιζαν σεισμό πολλών βαθμών ρίχτερ…. Η Αγία Μαρίνα έγινε έρμαιο στις ορέξεις του κατακτητή….
Λίγο πιο πέρα η Ιερά Μονή του Προφήτη Ηλία κτυπήθηκε …ανεπανόρθωτα….
Κόπασαν οι φρικιαστικές εκείνες στιγμές. Απολογισμός, ευτυχώς μόνο υλικές ζημιές. Η Μεγαλόχαρη και ο Προφήτης Ηλίας , προστάτεψαν τους Μαρινιώτες.
Με δακρυσμένα μάτια συναντούσε ο ένας τον άλλο, ενώ έπαιρναν τον σκληρό δρόμο της προσφυγιάς…
40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ…
Η ιστοσελίδα μας εξακολουθεί να σφυρηλατεί τον πόθο της επιστροφής… Αυτός είναι εξάλλου και ο σκοπός της δημιουργίας της…
Δεν ξεχνά την μαύρη αυτή μέρα και υπενθυμίζει / καλεί τους Μαρινιώτες να αντέξουν την ανελέητη φθορά του χρόνου, να μην λυγήσουν και να παραμείνουν ακλόνητοι στην διεκδίκηση του ερειπωμένου έστω Χωριού και Μοναστηριού τους…
Ας είναι πάντα αυτή η ημερομηνία αιτία να μας πεισμώνει, να μας ντοπάρει και να μας θεριεύει ως προς την προσήλωση διεκδίκησης των Ιερών μας τόπων.
Ας είναι μέρα ενότητας, αγωνιστικότητας, ομαδικότητας και διεκδικητικότητας της Αγίας Μαρίνας και του Προφήτη Ηλία μέχρι την τελική δικαίωση…
Για www ayiamarina.com
Γιαννάκης Λακκοτρύπης
14 Αυγούστου 2014
{flike}{/flike}