Ο ΝΙΠΤΗΡΑΣ

1
Ο Μέγας Κύριος προ-παθών Έσκυψε στα πόδια θνητών
Παρέχει δείγμα φωτεινό, Προτείνει έργο ταπεινό:...
Ύψιστος Θεός! Άγιος Ισχυρός!Σαν δούλος πιστός, δούλος ζηλευτός!
Ανοίγει το δρόμο σ’ εμάς της δωρεάς και της προσφοράς!

2
Ο Κύριος που δοξάζεται, Σκύβει και ταπεινώνεται!Τα πόδια πλένει των θνητών, Των αγνών και μη μαθητών!Αγάπη Θεϊκή! Πράξη ζωτική!
Και ταπείνωση εκθαμβωτική!Κι ο χώρος! Απλός και λιτός Κατέστη Ναός θαυμαστός!

3
Κατήλθε το φως τ’ Ουρανού, Να πλύνει τα πόδια χοϊκού!Τον Πέτρο αναστάτωσε, Και με δέος αντέδρασε:
«Είν’ αδύνατο τούτο να δεχτώ!
Παρά ν’ αγγιχτώ ποθώ να μη ζω!Του Ζώντα Θεού εισ’ ο Υιός! Και χώμα εγώ κι’ ανάξιος!»

4
Τη χάρη μην την αρνηθείς, Σίμωνα κύψε να πλυθείς!»
Στο δρόμο της ταπείνωσης, Σε καλώ και πρέπει να’ ρθεις.Οι ανώτεροι να ‘ναι διάκονοι
Για τους άσημους, για τους πιο μικρούς»!Κι ο Πέτρος είπε: «Δέχομαι, Πλύνε με Ραββί, πλύνε με!».